Međutim da biste se doselili u ovaj gradić, morate da ispunjavate posebne uslove.

Fugeraj je napravio Jakob Fuger, jedan od najbogatijih i najmoćnijih finansijera u historiji, koji je svojim nasljednicima ostavio više od sedam tona zlata. Jakob je želio da uradi nešto za socijalno ugroženo stanovništvo.

Uz pomoć brata, finansirao je izgradnju Fugeraja sa početnim depozitom od 10.000 guldena, između 1514. i 1523. godine. Ovaj kompleks za siromašne ponudio im je usko povezanu religioznu zajednicu sa veoma jeftinim smještajem.

Stanovnici su većinom bili zanatlije i nadničari, a od 1681. do 1694. godine Fugeraj je domom zvao i pradjeda Volfanga Amadeusa Mocarta.

Stanovnici plaćaju istu kiriju kao i 1520. godine, koja iznosi 1 tadašnji gulden, a današnjih 88 centi.

Logično da ovo Fugeraj čini veoma popularnim mjestom za stanovanje, međutim liste čekanja za useljenje su oko četiri godine, a da bi se neko uopšte razmatrao za useljenje mora da ispunjava posebne uslove.

Ko želi da mu Fugeraj bude dom, mora da bude katolik i da učestvujete u tri dnevne molitve, da ima više od 60 godina, živi najmanje dvije godine u Augzburgu i da bude skromnog materijalnog stanja, ali bez dugova. Od stanovnika se očekuje i da doprinose zajednici time što će preuzeti ulogu noćnog čuvara, crkvenjaka ili baštovana.

Prosječna veličina stanova je oko 60 metara kvadratnih, svi imaju poseban ulaz i sopstvenu baštu.

Ovaj grad u gradu, okružen je zidinama sa petoro vrata koja se svake večeri zatvaraju tačno u 22 sata. Naselje je tokom Drugog svjetskog rata bilo teško oštećeno, ali je ponovno sagrađeno i nešto prošireno u poslijeratnoj obnovi.

U jednom prizemnom stanu uređen je i mali muzej koji se može svakodnevno posjetiti. Za one koji pak ne ispunjavaju uslove, tu je uvijek turistički obilazak. 

Mjesto godišnje posjeti oko 200.000 turista.

(CDM/Alen Avdić)