Bosanskohercegovački režiser Dino Mustafić napisao je na Twitteru da je Pavićević bila liberalno lice Beograda. Dolazila je u Sarajevo još dok je grad bio pod opsadom srpskih snaga u posljednjem ratu.

“Draga Borka, mnogo sam je volio, sarađivali smo godinama, pamtim mnoge naše razgovore i susrete, a posebno onaj u Sarajevu za vrijeme opsade kada je došla da pokaže kako Beograd ima i drugo, liberalno i saosjećajno lice. Mnogo ćeš mi nedostajati!”, napisao je Mustafić, prenosi Novinska agencija Patria.

Pavićević je rođena 1947. godine u Kotoru, Crna Gora.

Diplomirala je dramaturgiju 1971. godine godine na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu, gdje je i magistrirala 1976. godine sa tezom „Neorealistička drama u Srbiji između dva rata“.

U Ateljeu 212, u dramaturškom odjeljenju, radila je 10 godina (1970-1981.), i u BITEF-u 20 godina. Dramaturg u pozorištima u Zenici, Splitu, Skoplju, Ljubljani, Subotici i Beogradu (1978-1991). Osnivač je teatra Nova osećajnost u staroj beogradskoj Pivari (1981). Učesnica je pokreta KPGT (Kazalište, pozorište, gledališče, teatar, 1984-1991.). Bila je umjetnička direktorica Beogradskog dramskog pozorišta, smijenjena zbog političkog i javnog djelovanja (1993). Bila je učesnica Civilnog pokreta otpora (1991). Bila je i članica Beogradskog kruga, udruženja slobodnih intelektualaca, od osnivanja.

Osnivač je i direktorica Centra za kulturnu dekontaminaciju u Beogradu (od 1994. godine).

Pisala je kolumne u časopisu Susret, zatim nedeljniku Vreme, od njegovog osnivanja, i u dnevnom listu Danas. Objavila je tri zbirke eseja: „Na ex – Postdejtonska moda“  (Novi Pazar, 1998), „Moda“ (Beograd, 1994) i „Glava u torbi“ (Beograd, 2017)  – kao i tekstove u mnogobrojnim časopisima, zbornicima, dnevnim i nedeljnim novinama.

Od 1991. godine učestvovala je u mnogobrojnim antiratnim akcijama u Beogradu i drugim jugoslovenskim gradovima,  u saradnji sa jugoslovenskim organizacijama koje su se zalagale za demokratizaciju i razvoj civilnog društva u Srbiji i regionu.

Dobitnik je nagrade Hirošima fondacije za mir i kulturu 2004; nagrade „Ruts“ Evropske kulturne fondacije za 2009. godinu, nagrade „Osvajanje slobode“ koju dodeljuje fond ”Maja Maršićević Tasić” 2005. godine, i nosilac je Ordena legije časti Republike Francuske 2002. godine.

Datum i vrijeme kremacije i komemoracije u Centru za kulturnu dekontaminaciju bit će naknadno objavljeno.


(Patria/Admir Oručević)